91/11/21
3:9 ع
از چرخ به هرگونه همی دار امید وز گردش روزگار می لرز چو بید
گفتی که پس از سیاهی رنگی نبود پس موی سیاه من چرا گشت سفید ؟!
رباعی از حافظ علیه الرحمه !
91/11/15
12:25 ص
تو در این زمانه تاریک و در این سرزمین شلوغ اگر میخواهی ، کفِ حادثه ها نشوی و حادثه ساز شوی باید بینات ،کتاب و میزان را داشته باشی...
...بینات یعنی آنچه خودش روشن است و روشن کننده دیگری هم هست بینات آن هدایتی است که وضع تو و جهان را و مقصد تو و جهان را روشن می نماید.
کتاب یعنی دستورها ،نوشته ها ، فریضه ها وآداب و احکام در این حرکت و این رابطه ها
میزان یعنی معیاری که در انتخاب مقصد و انتخاب مکتب و انتخاب عمل ، تو را راهنما باشد و در هنگام تزاحم و درگیری تکالیف و فرایض تو را مشخص نماید.
کسی که این سه اصل را داشته باشد ، گرفتار برخوردهای سازمانی و حزبی و یا مرشد و مراد نمی شود ،
حتی با بصیرت دیگران خودش را کور نمی کند که انسان از کارش به اندازه بصیرتش بهره می برد.
باید چندبار خواند و لختی تأمل کرد تا بخشی از مطالب بالا را فهمید ! چون سخن سنگین است و حاصل تجربه استادی بنام مرحوم علی صفایی (ع.ص)
91/11/14
12:4 ع
برخی وقتی زنده اند چونان مردگانند و
برخی وقتی می میرند هم ، حیات دنیویشان ادامه دارد و برای انسان های این دنیای خاکی همچنان مفیدند
افرادی چون شهید آوینی و استاد علی صفاییاز نمونه های بارز و معاصر این چنین افرادی می باشند .
بازی با اسم و تکرار اسم این افراد سودی ندارد
اندکی در گفته ها ، رفتار و کتب این بزرگواران تأمل کنیم ....
