88/6/27
4:39 ع
امروز روز قدس بود ....
روز قدسی متفاوت با روز قدسهای سالهای پیش
آدمهای متفاوتی آمده بودند ... شعارهای جدیدی داده می شد ... فضا اصلا متفاوت بود
شعارهای مرگ بر دیکتاتور ،نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران ،ماسک های سبز ، مچ بند ها و دختر های بد حجاب ، روزه خواری در ملا عام ، کارناوال هایی که به راه انداخته بودند و قبل از اقامه نماز در حال برگشت و عبور از میان جمعیت بودند .... و به چشم خودم دیدم ...فضایی متفاوت را رقم زد و حکایت از آتش زیر خاکستر و آینده ای متفاوت دارد....
دید شخصی من نسبت به فعالیت ها و مباحث سیاسی فراجناحی بوده و هست و سعی میکنم افق بلند مدت را ببینم ....وگرنه نه م.ا و م.م ....این ها ارزششان و اعتبارشان چند سال است و میگذرد ....ولی خدا انسان را واسطه و وسیله فتنه قرار ندهدکه الفتنه اشد من القتل ....
وقایع امروز باعث شد تا باز تلنگری بخورم که چقدر در این اوضاع و شرایط زمانی و مکانی ، تشخیص حق و باطل ، ثابت قدم بودن در راه عقیده و از آن مهم تر ، آمادگی جهت فداکاری در راه و مسیری که انسان فکر میکند صحیح است، سخت و مهم است .
باعث شد برایم تداعی شود که شعار ما اهل کوفه نیستیم سر دادن ساده است ، گفتن اینکه کاش با امام حسین بودیم ساده است ....سرزنش و نکوهش افرادی که زمان پیغمبر و ائمه بودند و نتوانستند حق و باطل را تشخیص دهند ساده است ...
مساله و دغدغه اصلی این است که : ما کجاییم ؟
آیا توانسته ایم حق و باطل زمان خود را بشناسیم ؟ آیا به وظیفه خود عمل کرده ایم ؟ چقدر در عقایدمان عمیق هستیم ؟ چقدر حاضر هستیم در راه این عقاید و تشخیصی که داده ایم خرج کنیم ؟ از مالمان ، وقتمان ، خانواده مان ، آبرویمان ؟
اینهاست که ذهن مرا مشغول خود کرده است
والسلام
