92/9/10
2:33 ع
گاهی خود و نظراتمان را کاملاً بر حق می دانیم و وقتی حرفی مخالف می شنویم ، سریع ناراحت می شویم و شروع به موضع گیری و حتی توهین به طرف مقابل می کنیم ،اگر حرفمان منطق دارد که داد زدن و ناراحتی لازم نیست ! و اگر داد می زنیم و هوچی گری می کنیم ، منطق و فکری پشت حرف و اعتقادمان نداریم .حال سوال این است که چرا بر حرفی که هنوز منطقاً و عقلاً برای خودمان حل نشده ، اینگونه پا فشاری می کنیم ؟!
به نظر می رسد ، مشکل ما دوچیز است "عدم قدرت تفکر و تعقل کافی" و تسلیم حق نبودن و عدم "حُریّت "
